عبدالسلام بن صالح بن سلیمان مشهور به خواجه اباصلت در مدینه منوّره به دنیا آمده (۱۶۰ ه.ق) . از آنجا که جدّ اعلایِ او از هرات افغانستان امروزی است، لذا به اباصلت هروی معروف گردیده است.
خواجه اباصلت خادم خاص و صحابی برجسته و امین حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام بوده و بنا به نظر بسیاری از علمای شیعه و سنی ، او از محدثین شیعه مذهب و محبّ اهل بیت و فردی عادل ، ثقه ، راستگو ، اهل علم و حدیث ، زاهد ، مردم دوست و بسیار اهل سفر بوده‌است.
وی کتاب وفاةالرضا را تألیف کرده و یکی از نزدیک‌ترین یاران حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام بود و نزد وی جایگاه ویژه‌ای داشت. او به عنوان یک محدث بزرگ شاگردان زیادی را تربیت کرده و روایات زیادی را از حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام روایت نموده که برخی از آن‌ها در کتابی به نام مُسند اباصلت جمع‌آوری و با پیش درآمدی از آیت ا… سبحانی به چاپ رسیده‌است.
اباصلت هروی در آخر شوال سال ۲۳۶ هجری قمری (۳۳ سال پس از درگذشت علی بن موسی الرضا) در خراسان درگذشت. آرامگاه وی در جنوب شرق مشهد و در ۵ کیلومتری این شهر واقع است. بنای اصلی بقعه، چهار ضلعی است و از هر طرف به وسیلهٔ چهار در به بیرون مرتبط می‌شود. این بنا تزئینات کاشی هفت رنگ، دو رواق مستطیلی‌شکل و آینه‌کاری‌هایی دارد.
در اینکه اباصلت، امام جواد علیه السلام را ملاقات کرده جای تردید نیست زیرا زمانی که حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام در بستر شهادت بود، امام جواد علیه السلام از مدینه به طوس آمده و گفت‌گویی میان امام جواد علیه السلام و اباصلت رخ داده است. بعد از شهادت امام رضا نیز دو ملاقات بین امام جوادعلیه السلام و اباصلت گزارش شده است: یکی هنگام نماز خواندن امام جواد علیه السلامبر پیکر حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام بود و دیگری زمانی رخ داد که اباصلت به دستور مأمون زندانی شد و با معجزه امام جواد علیه السلام و حضور آن حضرت در زندان، رهایی یافت.
کلیک کن
اسکن کنید
